ห่อหมกปลาช่อน 155 x 195 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ในการสร้างสรรค์ผลงานของพีรนันท์นั้น มีมุมมองและวัตถุประสงค์เพื่อที่จะนำเสนอ เรื่องราว ความหมาย ที่เกิดขึ้นจากร่องรอย เศษ ชิ้นส่วน คราบเปื้อนของอาหารที่ปรากฏอยู่หลังจากผ่านการรับประทาน เพื่อให้เห็นภาพอดีตของอาหารนั้นๆ ตามความเป็นจริง ซึ่งเป็น สัจจะ และความเป็นไป ที่ปรากฏอยู่ในชีวิตประจำวันของมนุษย์ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ ความรู้สึก และจินตนาการของผู้ดูตามแต่ประสบการณ์ทางการเห็น ทางความรู้สึกนึกคิดที่เป็นส่วนตัวของแต่ละบุคคล ที่มีต่ออาหารประเภทต่างๆ โดยศิลปินได้นำเสนอความงามในเชิงศิลปะของสิ่งใกล้ตัวในชีวิตประจำวัน ที่แฝงไปด้วยเรื่องราว ความหมายที่มีนัยยะเกี่ยวกับชีวิต สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมการใช้ชีวิต และพฤติกรรมการบริโภคของมนุษย์
"อาหารเป็นปัจจัยสำคัญในชีวิตมนุษย์ เป็นสิ่งที่ถูกให้ความสำคัญในอันดับต้นๆ จากความคิดที่ว่า อาหารช่วยหล่อเลี้ยงร่างกายมนุษย์ให้เจริญเติบโต ช่วยให้มนุษย์มีชีวิตรอด มนุษย์จึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งอาหาร อาหารบางประเภท คือส่วนจำเป็นในการดำรงชีวิต แต่มีอาหารอีกหลายประเภท ที่เป็น อดีตของสิ่งมีชีวิต ซึ่งถูกมนุษย์สรรหามาด้วยความอยาก สิ่งต่างๆ เหล่านี้ สามารถสะท้อนสัจจะ ความเป็นไปและพฤติกรรมบางอย่างของมนุษย์ ช่วยกระตุ้นอารมณ์ ความรู้สึกที่เกี่ยวกับความจริงที่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่รูปธรรม แต่เป็นความจริงที่เกิดจากจินตภาพส่วนตัว ตามแต่ประสบการณ์ของแต่ละบุคคล จินตภาพเหล่านี้คือ เรื่องราว ความหมายที่สะท้อนให้เห็นวัฒนธรรมการใช้ชีวิต และพฤติกรรมการบริโภคของมนุษย์ในสังคม ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันได้เป็นอย่างดี"...พีรนันท์
ปลาดุกย่าง 155 x 200 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ห่อฟรอยด์ 155 x 180 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ต้มยำขาไก่ 155 x 195 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ปลาเผาเกลือ 130 x 155 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ซ๊กเล็ก 110 x 165 ซม.สีน้ำมันบนผ้าใบ
ตอนนี้เขียนงานไอ้เป็ปอยู่โครตยาก เเต่นี้งานไอ้คังน่าสนใจมากๆอีกเเล้ว ยังกับภาพถ่ายเหมื่อนมากๆ ว่าจะเขียนงานมันที่เป็นกายภาพของผลงาน กลวิธีในการนำเสนอ ตอนนี้นึกได้เรื่องชื่องานมัน เราว่าการตั้งชื่องานของมันทำให้กลบความเหมื่อนที่มันเขียนออกไป ชื่อมันเป็นการชี้นำให้คนดูรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เเละเกิดข้อเปรียบเทียบกับความเป็นจริง มันเขียนวัตถุอะไรเป็นวัตถุนั้นอยู่เเล้วควรจะให้ภาพอธิบายวัตถุที่อยู่ในภาพเอง ไม่ใช้ภาษา เเค่นึกก่อนตอนนี้นึกขึ้นได้เลยเขียนกันลืมไว้เสร็จเเล้วรออ่านเเล้วกัน
ตอบลบ